W pisanych dokumentach historycznych po raz pierwszy Inowrocław pod łacińską nazwą "Novo Wladislaw" występuje w 1185 r. w dokumencie Leszka Białego, księcia Mazowieckiego, syna Bolesława Kędzierzawego, który przyznawał biskupstwu włocławskiemu przywileje. Następnie Inowrocław jest wymieniany w bulli papieża Celestyna III, wydanej 9 kwietnia 1193 r. dla Konwentu Norbertanek w Strzelnie.