Sonet Stanisława Helsztyńskiego ze zbioru "Sonetów inowrocławskich" poświęcony pamięci Stanisława Przybyszewskiego.
Po potężnych obwarowaniach Inowrocławia pozostały 2 fragmenty murów obronnych przy ulicy Kilińskiego i Poznańskiej.
Obwody 2 wałów i przekopów usytuowanych przed murami obronnymi i umożliwiającymi obronę miasta przed i przy pomocy artylerii, dziś czytelne są tylko na starych mapach Inowrocławia. Zbudowane po 1431 r. miały bronić miasto przed powtórnym najazdem Krzyżaków.
Pobudowany w latach 1927-1929 w stylu nowobizantyjskim. Oparty jest na planie krzyża greckiego, a wnętrze utrzymane jest w stylu klasycyzującym. Kościół zwieńczony jest kopułą, w której centralnym punkcie znajduje się latarnia. Do wnętrza wchodzi się przez partyk kolumnowy.
Wybudowany został w stylu neoromańskim, w okresie największego ożywienia budownictwa w latach 1898-1900 z inicjatywy ks. Antoniego Laubitza. Projektował go prof. August Rincklake z Berlina, a na miejscu prowadził budowę architekt K. Przyłuski. Kościół uległ w 1909 r. katastrofie budowlanej i powtórnie oddany został do użytku dopiero w 1929 r. Na uwagę zasługują rzeźbione tympanony dłuta Władysława Marcinkowskiego.
Większość inowrocławskich zabytków architektury stanowią kamienice mieszczańskie. W śródmieściu zachowało się kilkanaście domów z końca XVIII i początków XIX wieku. Wśród nich walorami architektonicznymi wyróżnia się budynek z końca XVIII w. przy placu Obrońców Pokoju 6, w którym w XIX stuleciu przez pewien czas mieścił się Bank Ludowy, instytucja która była finansową bronią Polaków w walce z Prusakami o przetrwanie narodu, a w XX w. krótko zamieszkiwał w nim "Meteor Młodej Polski" - pisarz Stanisław Przybyszewski.
Został wybudowany w pierwszych latach XX wieku. Nawiązuje do renesansu północnego, jest otynkowany i bogato wyposażony w kamienny detal architektoniczny. Tutaj w nocy z 22 na 23 pażdziernika 1939 r. hitlerowcy zamordowali 56 polskich działaczy. Dla uczczenia pamięci pomordowanych, za więzieniem położony został kamień na estetycznie urządzonym placyku z kwiatami. W pobliżu znajduje się szkoła, u której wejścia wmurowana jest tablica pamiątkowa ku czci pomordowanych Polaków.
4 maja 1875 r. z inicjatywy dr praw Zygmunta Wilkońskiego doszło do zarejestrowania Towarzystwa Akcyjnego "Solanki Inowrocławskie". W rok potem oddany został do użytku pierwszy budynek wyposażony w 14 wanien, gdzie można było poddawać się kąpielom solankowym. W 1877 r. Powstał drugi obiekt, wyposażony w 15 wanien dla dzieci, a w 1880 r. trzeci - Dom Kuracyjny. Całość została otoczona parkiem.
Kujawy są historyczną dzielnicą Polski usytuowaną między rzekami Notecią i Wisłą. Termin Kujawy po raz pierwszy zapisano w Bulli Gnieźnieńskiej papieża Innocentego II z 1136 roku, ale trwałe osadnictwo w tym regionie datuje się już od neolitu.